''Başta Orhun Abideleri olmak üzere pek çok eser, günümüz Türklüğüne ışık tutacak niteliktedir. İşte bunlardan biri “Kutlu Dağ” efsanesidir. Hadise şudur: Vaktin Uygur hükümdarı, oğlunu bir Çin prensesiyle evlendirmek istemiş. O zaman Uygur İli’nde Kutlu Dağ isminde büyük, kutlu bir kaya parçası varmış. Çinliler prensesi verme karşılığında Türklerden bu taşı isterler.
Uygur hükümdarı da kabul eder ve kızı alıp kayayı verir. Çinliler, büyük kayayı parçalayıp parça parça götürürler. Son parça gittikten sonra Uygur Türklerinin huzuru, refahı, birliği, düzeni kaybolmaya başlamış. Zira bu kaya, Türklerin birliğini, düzenini, refah ve mutluluğunu sağlayan bir tılsıma sahipmiş. Çinliler, bunun farkında oldukları için istemişler. Kutlu Dağ kayası gittikten sonra vatan, millete küser, sular çekilir, bet bereket kalkar, toprak çatlar, kuşlar ölür, ağaçlar kurur. Her taraftan, dağlardan bayırlardan, göklerden büyük bir kasırgayla korkunç bir “Göç!... Göç!...” sesi duyulur. Anlaşılır ki vatan milleti kovmaktadır. ''
Uygur hükümdarı da kabul eder ve kızı alıp kayayı verir. Çinliler, büyük kayayı parçalayıp parça parça götürürler. Son parça gittikten sonra Uygur Türklerinin huzuru, refahı, birliği, düzeni kaybolmaya başlamış. Zira bu kaya, Türklerin birliğini, düzenini, refah ve mutluluğunu sağlayan bir tılsıma sahipmiş. Çinliler, bunun farkında oldukları için istemişler. Kutlu Dağ kayası gittikten sonra vatan, millete küser, sular çekilir, bet bereket kalkar, toprak çatlar, kuşlar ölür, ağaçlar kurur. Her taraftan, dağlardan bayırlardan, göklerden büyük bir kasırgayla korkunç bir “Göç!... Göç!...” sesi duyulur. Anlaşılır ki vatan milleti kovmaktadır. ''
İlginç :)
YanıtlaSil